Vooreerst dienen we te weten of er kometen zichtbaar zijn vanaf uw locatie en waar deze te vinden zijn. Door middel van planetariumprogramma's kom je al een eind verder, meestal zijn in deze programma's functies voorzien welke de zichtbare kometen op het scherm kan aanduiden zodat je daar sterrenkaarten van kunt afdrukken voor de waarneming een stuk eenvoudiger te maken. Echter dien je de komeetlijst in het planetairumprogramma regelmatig bijwerken via het internet om een zo ook de recentste komeetgegevens op te halen. Ook op internet kan je handige sites vinden met zoekkaartjes en efemeriden van de zichtbare kometen.
Er zijn nog meer details verborgen binnen de coma die op het eerste zicht niet meteen opvallen, wanneer we even aanhalen wat je nog kunt zien maak je meer kans om deze ook te kunnen zien. Dit is dan ook voornamelijk van toepassing op een actieve of heldere komeet. In dit artikel wordt een kort overzicht gegeven.
Dit is het gebied waar de amateurwaarnemers in kunnen bijdragen op wetenschappelijk vlak. Als je ervaring hebt in het waarnemen van variabele sterren dan zal de magnitudeschattingen van kometen normaal geen probleem mogen zijn. Voor een beginnend waarnemer kan het ingewikkeld lijken maar met een beetje oefening kan je in geen tijd wetenschappelijke gegevens bekomen. Er zijn diverse methodes zoals de in - uit methode, de uit - uit methode, gewijzigde uit methode en de Beyer of extrafocale uitstervingsmethode. In dit artikel gaan we 1 methode bespreken: de in - uit methode.
De staart van een komeet is één van de meest distinctieve eigenschappen dat in het geheugen opkomt wanneer men het woord komeet zegt. Kometen hebben twee soorten staarten: stofstaarten en gasstaart. Deze twee soorten verduidelijken we in dit artikel.
Heldere kometen zijn vaak de mooiste objecten om op te zoeken aan de nachtelijke hemel. Heldere kometen zijn ook vaak erg spectaculair en kennen veel details. De beste kometen kunnen het sterpatroon verstoren met hun stofstaart die zich over een groot deel van de hemel uitstrekt.
Een Amerikaanse Delta raket brengt vanop de Cape Canaveral lanceerbasis de Pioneer 8 satelliet in de ruimte voor onderzoek van de zonnewind, het magnetische gebied van de zon en de kosmische straling. NASA legde op 22 augustus 1996 voor het laatste contact met deze 146 kilogram zware satelliet. Foto: NASA
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerDeze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.