Het hyperactieve zonnevlekgebied dat verantwoordelijk was voor de prachtige aurora's eerder in mei was nog springlevend toen het wegdraaide van het zicht van de aarde. Kijkend vanaf de andere kant van de zon ontdekte de ESA-missie Solar Orbiter dat ditzelfde gebied de grootste zonnevlam van deze zonnecyclus produceerde. Door de zon van alle kanten te observeren, onthullen ESA-missies hoe actieve zonnevlekgebieden evolueren en blijven bestaan, wat de voorspelling van het ruimteweer zal helpen verbeteren.
Sinds noorderlichtjagers het bijzondere fenomeen Strong Thermal Emission Velocity Enhancement (Steve) ontdekten, een mysterieus lint van paars licht aan de nachtelijke hemel, hebben wetenschappers zich afgevraagd of het misschien een geheime tweelingbroer heeft. Dankzij het scherpe oog van een fotograaf en gegevens van ESA's Swarm-satellieten hebben we die nu misschien gevonden.
Wetenschappers zijn een stap dichter bij het identificeren van de mysterieuze oorsprong van de “langzame” zonnewind gekomen door gebruik te maken van gegevens die zijn verzameld tijdens de eerste reis van de ruimtesonde Solar Orbiter naar de zon. Zonnewind, die zich met honderden kilometers per seconde kan voortbewegen, fascineert wetenschappers al jaren en nieuw onderzoek, gepubliceerd in Nature Astronomy, werpt eindelijk licht op hoe het ontstaat.
De aankomende bemande Artemis missies naar de maan, waarbij astronauten in de nieuwe Orion ruimtecapsules buiten de beschermende cocon van het magnetische veld van de aarde worden gestuurd, zijn aanleiding om de vluchtregels onder de loep te nemen en de vaardigheden voor het voorspellen van ruimteweer aan te scherpen.
Op donderdag 9 mei 2024 gaf de Amerikaanse overheid voor het eerst in bijna 20 jaar een waarschuwing voor een ernstige geomagnetische storm. De Amerikaanse overheid waarschuwde het publiek voor "ten minste vijf op de aarde gerichte coronale massa-ejecties" en voor zonnevlekken die een gebied bestrijken dat 16 keer groter is dan de aarde zelf. Een zware geomagnetische storm, of G4, is de op één na hoogste graad in het classificatiesysteem van de Amerikaanse overheid. Dergelijk ruimteweer kan een zware impact hebben op onze technologische maatschappij waarin we vandaag de dag leven en werken.
De reusachtige donkere vlek AR3664 op het oppervlak van de zon heeft zich de afgelopen dagen ontwikkelt tot een van de grootste en meest actieve zonnevlekken van deze zonnecyclus. AR3664 trok eerder deze week de aandacht van wetenschappers toen het Space Weather Prediction Center van het Amerikaanse National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) op 7 mei 2024 waarschuwde voor een verhoogd risico op zonnevlammen.
Dit buitenaardse, steeds veranderende landschap is hoe de zon er van dichtbij uitziet. ESA's Solar Orbiter filmde de overgang van de lagere atmosfeer van de zon naar de veel hetere buitenste corona. De haarachtige structuren zijn gemaakt van geladen gas (plasma) en volgen magnetische veldlijnen die uit het binnenste van de zon komen. De helderste gebieden zijn ongeveer een miljoen graden Celsius, terwijl koeler materiaal er donker uitziet omdat het straling absorbeert. Geniet alvast van deze prachtige beelden!
De zon heeft in de nacht van 22 op 23 februari 2024 een zeer krachtige zonnevlam van de X-klasse losgelaten. De zonnevlam was afkomstig van zonnevlek AR3590, dezelfde zonnevlek die de afgelopen dagen ook al de oorzaak was van enkele andere krachtige uitbarstingen op de zon. De X6.3 zonnevlam van afgelopen nacht was de meest krachtige uitbarsting op de zon uit de huidige zonnecyclus. Nu de zon bijna haar maximum bereikt uit de huidige zonnecyclus zal het aantal uitbarstingen enkel maar toenemen.
De zon heeft op vrijdag 9 februari 2024 een krachtige zonnevlam van de X-klasse losgelaten, met een piek om 13u10 GMT en een kortegolfradioblack-out in Zuid-Amerika, Afrika en de zuidelijke Atlantische Oceaan. De zonnevlam kwam van zonnevlek AR3576, dezelfde zonnevlek die op 5 februari een vurige show gaf met een M-klasse zonnevlam en plasma-uitbarsting. Gelukkig voor ons bewoog de zonnevlek op 8 februari voorbij de rand van de zon, waardoor de aarde zich buiten de directe vuurlinie bevond.
Het Indiase zonne-observatorium Aditya-L1 is na een reis van vier maanden in zijn definitieve baan om de zon terechtgekomen. Dit is het meest recente succes op vlak van ruimtevaart en ruimte-onderzoek van 's werelds dichtstbevolkte natie. De Aditya-L1 missie van de Indiase ruimtevaartorganisatie ISRO werd in september 2023 gelanceerd en heeft een reeks instrumenten aan boord om de buitenste lagen van de zon te meten en te observeren. Wetenschappers hopen met deze missie meer te leren over het effect van de activiteit van de zon op het ruimteweer en de aarde.
Vanop de Bajkonoer lanceerbasis wordt het Russische Sojoez TM-15 ruimtevaartuig gelanceerd met aan boord de twee Russische kosmonauten Anatoly Solovyev en Sergei Avdeyev en de Franse ruimtevaarder Michel Tognini. Het Sojoez TM-15 ruimtevaartuig koppelt zich vervolgens aan het Mir ruimtestation waar Anatoly Solovyev en Sergei Avdeyev meer dan 180 dagen in werken en leven. Foto: Roscosmos
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerDeze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.