Toon items op tag: raket

Het Amerikaanse Manned Orbital Laboratory programma (kortweg MOL genoemd) was een onderdeel van het US Air Force Manned Spaceflight programma dat officieel als doel had de rol van militaire astronauten in de ruimte te gaan bestuderen. Het werd bekend gemaakt aan het grote publiek door Secretary of Defense McNamara dezelfde dag dat het X-20 Dyna-Sour programma werd geannuleerd (X-20 Dyna-Sour was een ruimteveer ontworpen door de US Air Force) op 10 december 1963.

De belangrijkste Amerikaanse militaire lanceerbasis bevindt zich in de staat Californië aan de Stille Oceaan op ongeveer vijftien kilometer van de stad Lompoc. Vandenberg Air Force Base is zowel een belangrijke militaire luchtmachtbasis alsook een lanceercomplex voor tal van militaire en civiele satellieten. De basis werd in 1941 opgezet als Camp Cooke door het Amerikaanse leger en werd in 1957 overgedragen aan de Amerikaanse luchtmacht. Vanaf dan werd dit terrein vooral gebruikt voor het testen en lanceren van verschillende soorten raketten.

Het Tanegashima Space Center (TNSC) is de grootste en belangrijkste lanceerbasis van Japan. Het complex bevindt zich op het eiland Tanegashima en werd in 1969 opgericht door het toenmalige National Space Development Agency of Japan (NASDA). De lanceerbasis wordt vandaag de dag gebruikt voor het lanceren van de Japanse H-2A en H-2B raketten waarmee men onder andere bevoorradingstuigen voor het internationale ruimtestation ISS in de ruimte brengt. Ook bevindt zich nabij het Tanegashima Space Center het Space Science and Technology Museum dat toegankelijk is voor het grote publiek en vanwaar men begeleide rondleidingen kan krijgen.

Het Centre Spatial Guyanais nabij Kourou in Frans-Guyana, Zuid-Amerika, is de belangrijkste lanceerbasis van het Europese ruimtevaartagentschap ESA en het Europese lanceerbedrijf Arianespace. Vanop deze tropische locatie worden alle Europese Ariane en Vega raketten gelanceerd. Het complex ligt slechts 500 kilometer van de evenaar waardoor dit één van de meest gunstige lanceerbasissen is ter wereld is voor het lanceren van geostationaire satellieten. Door de aardrotatie krijgt een raket bij zijn lancering vanop Kourou een extra versnelling van ongeveer 500 meter per seconde.

De Plesetsk Kosmodroom bevindt zich 800 kilometer ten noorden van de Russische hoofdstad Moskou in een beboste omgeving en is een belangrijke Russische militaire lanceerbasis. De Sovjet-Unie startte in 1957 met de bouw van deze lanceerbasis die oorspronkelijk gebruikt werd voor het testen en lanceren van R-7 raketten. Tijdens de Koude Oorlog werden vanop de Plesetsk Kosmodroom honderden satellieten in de ruimte gebracht en ook vandaag de dag wordt deze afgelegen lanceerbasis nog steeds gebruikt voor het in de ruimte brengen van Russische militaire satellieten. Doordat de Plesetsk Kosmodroom zich noordelijk bevindt, worden vanop deze lanceerbasis vooral satellieten gelanceerd die in een polaire baan, lage baan of Molniya-baan om de aarde moeten gebracht worden. Deze lanceerbasis werd nooit gebruikt voor bemande ruimtevaarttoepassingen.

De meeste raketten verbranden hun brandstof door zuurstof uit de lucht te halen. Raketten halen hun zuurstof echter uit een oxidatiemiddel, dat naast de brandstof wordt meegevoerd. Daarom kunnen raketten hoog in de atmosfeer en in de ruimte vliegen want in de ruimte is er geen zuurstof.

Het is mogelijk om op een eenvoudige manier kleine raketjes te bouwen. De raketjes zijn ongevaarlijk, milieuvriendelijk en halen om en bij de 15 meter zonder uitbreidingen en optimalisaties. Als je de raket uitbreid kan deze veel hoger gaan en hoogtes bereiken van 30 tot 70 meter!

Als je een raket wil bouwen, lees dan eerst de onderstaande handleiding zeer aandachtig en let op de details. Onder de eenvoudige handleiding van de raket gaan we iets dieper in op uitbreidingen van onze waterraket.