Lancering van een Proton-M raket.
Foto: ILS

De Proton-M raket is een zogeheten Russische 'heavy-lift' draagraket. De oorsprong van deze raket dateert uit het Sovjet tijdperk waarna de Proton raket enkele moderniseringen onderging zoals de Proton-M die in 2001 voor het eerst gelanceerd werd. Deze grote en krachtige draagraket wordt gebruikt voor het lanceren van zowel Russische militaire en civiele satellieten alsook voor het in de ruimte brengen van commerciële communicatiesatellieten. Alle Proton-M raketten worden steeds gelanceerd vanop de Baikonur lanceerbasis in Kazachstan. Leer alles over de krachtige Russische Proton-M raket in deze handige infofiche! 

Technische gegevens Proton-M raket

Fabrikant: Khrunichev State Research and Production Space Center
Lengte: 58 m
Diameter: 7,4 m
Gewicht: 705 ton
Aantal trappen: 3 / 4
Raketmotoren onderste rakettrap: 6 x RD-275M
Raketmotoren tweede rakettrap: 3 x RD-0210 / 1 x RD-0211
Raketmotoren derde rakettrap: 1 x RD-0212
Raketmotoren vierde rakettrap: 1 x S5.98M (Briz-M)
Stuwkracht onderste rakettrap: 10 532 kN
Stuwkracht tweede rakettrap: 2 399 kN
Stuwkracht derde rakettrap: 613 kN
Stuwkracht vierde rakettrap: 16,6 kN
Laadvermogen (LEO): 23 ton
Laadvermogen (GTO): 6,9 ton
Eerste lancering: 7 april 2001
Kostprijs: 65 miljoen dollar
Lanceerbasis: Baikonur Cosmodrome (Kazachstan)
Bestemd voor bemande missies: Neen

Proton-M
De indrukwekkende Proton-M raket op de Baikonur lanceerbasis- Foto: ESA/ILS

Proton-M
Een Proton-M raket wordt per spoor naar het lanceerplatform overgebracht - Foto: Roscosmos

Proton-M
Assemblage van een Proton-M raket - Foto: ILS

Kris Christiaens

K. Christiaens

Medebeheerder & hoofdredacteur van Spacepage.
Oprichter & beheerder van Belgium in Space.
Ruimtevaart & sterrenkunde redacteur.

Dit gebeurde vandaag in 1962

Het gebeurde toen

De Amerikaanse ruimtesonde Mariner 2 vliegt op een afstand van 34 773 kilometer langs de planeet Venus. Dit was de eerste maal dat de Verenigde Staten er in slaagden om een onbemand ruimtetuig tot bij een andere planeet te brengen. Wetenschappers ontdekten aan de hand van deze missie dat de zonnewind in de interplanetaire ruimte continu voortraast en dat kosmisch stof hier veel minder voorkomt dan in de directe nabijheid van de Aarde. Ook ontdekte men dat Venus een kurkdroge planeet moest zijn met een ononderbroken wolkendek dat tot 60 kilometer hoogte reikte. NASA ontving op 3 januari 1963 het laatste signaal van Mariner 2 toen de ruimtesonde zich op een afstand van 87,4 miljoen kilometer van de Aarde bevond. Foto: NASA

Ontdek meer gebeurtenissen

Redacteurs gezocht

Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!

Wordt medewerker

Steun Spacepage

Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.

Sociale netwerken