Twee NASA CubeSats voor het bestuderen van tropische cyclonen, waaronder orkanen en tyfoons, zijn in een baan om de aarde gebracht na een succesvolle lancering op maandag 8 mei 2023. Het eerste paar TROPICS (Time-Resolved Observations of Precipitation structure and storm Intensity with a Constellation of Smallsats) satellieten van het Amerikaanse ruimtevaartagentschap steeg op aan boord van een Electron-raket van Rocket Lab's Launch Complex 1 Pad B in Māhia, Nieuw-Zeeland.
Astronomen gebruikten NASA's James Webb Space Telescope om het warme stof rond een nabijgelegen jonge ster, Fomalhaut, in beeld te brengen en zo de eerste asteroïdengordel die ooit buiten ons zonnestelsel is gezien in infrarood licht te bestuderen. Maar tot hun verrassing zijn de stofstructuren veel complexer dan de asteroïden- en Kuipergordels van ons zonnestelsel.
Europa's nieuwste weersatelliet, de Meteosat Third Generation Imager, heeft zojuist zijn eerste beeld van de aarde vrij gegeven waarbij de omstandigheden boven Europa, Afrika en de Atlantische Oceaan opmerkelijk gedetailleerd worden weergegeven. De Meteosat Third Generation Imager-1 (MTG-I1), die op 13 december 2022 met een Ariane 5-raket is gelanceerd, is de eerste van een nieuwe generatie satellieten die een revolutie teweeg zal brengen in de weersvoorspelling in Europa. ESA en Eumetsat zijn er trots op samen het nieuwe beeld van de volgende generatie vrij te geven.
Astronomen hebben met de Gemini South-telescoop in Chili, die door het NOIRLab van NSF wordt geëxploiteerd, het eerste bewijs waargenomen dat een stervende zonachtige ster een exoplaneet heeft opgeslokt. Het "rokende pistool" van deze gebeurtenis werd gezien in een lange en laagenergetische uitbarsting van de ster, het kenmerk van een planeet die langs het oppervlak van een ster scheert. Dit nooit eerder geziene proces kan het uiteindelijke lot van de aarde inluiden wanneer onze eigen zon over ongeveer vijf miljard jaar het einde van haar leven nadert.
De eerste bouwstenen van het leven op aarde kunnen zijn gevormd dankzij uitbarstingen van onze zon, zo blijkt uit een nieuwe studie. Uit een reeks chemische experimenten blijkt hoe zonnedeeltjes, botsend met gassen in de vroege atmosfeer van de aarde, aminozuren en carbonzuren kunnen vormen, de basisbouwstenen van eiwitten en organisch leven. De bevindingen werden gepubliceerd in het tijdschrift Life.
Wanneer men denkt aan de schade die de klimaatverandering aanricht, denkt men waarschijnlijk aan enorme ijsklompen die van een van de poolkappen afvallen en in de oceaan storten. Terwijl Groenland en Antarctica massa's ijs verliezen, doen de meeste gletsjers in de wereld dat ook, maar het is moeilijk te meten hoeveel ijs ze verliezen. Dankzij de CryoSat-satelliet van de ESA en een baanbrekende manier om de gegevens daarvan te gebruiken, hebben wetenschappers ontdekt dat gletsjers wereldwijd in slechts 10 jaar met in totaal 2% zijn geslonken, en dat komt door hogere luchttemperaturen.
Voor het eerst hebben astronomen in één keer de schaduw van het zwarte gat in het sterrenstelsel Messier 87 (M87) en de krachtige jet die dit zwarte gat uitstoot waargenomen. De waarnemingen zijn in 2018 gedaan met telescopen van de Global Millimetre VLBI Array (GMVA), de Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA), waarvan ESO partner is, en de Greenland Telescope (GLT).
We weten al een tijdje dat asteroïde 3200 Phaethon zich gedraagt als een komeet. Hij wordt helderder en vormt een staart als hij in de buurt van de zon is, en hij is de bron van de jaarlijkse Geminiden-meteorenregen, hoewel kometen verantwoordelijk zijn voor de meeste meteorenregens. Wetenschappers wijten het komeetachtige gedrag van Phaethon aan stof dat uit de asteroïde ontsnapt wanneer deze door de zon wordt verschroeid. Uit een nieuwe studie waarbij twee zonne-observatoria van de NASA zijn gebruikt, blijkt echter dat de staart van Phaethon helemaal niet stoffig is, maar uit natriumgas bestaat.
In een vandaag gepubliceerd rapport staat dat het ijsverlies van Groenland en Antarctica sinds de jaren negentig is vervijfvoudigd en nu verantwoordelijk is voor een kwart van de zeespiegelstijging. Het lijdt geen twijfel dat onze poolijskappen door de klimaatverandering smelten, waardoor de zeespiegel stijgt en kustgebieden over de hele wereld gevaar lopen. Sinds 1992, toen met satellietgegevens over het smelten van de ijskappen werd begonnen, hebben de ijskappen elk jaar ijs verloren.
Door het heelal buiten ons melkwegstelsel af te speuren zal Euclid proberen de mysteries van het kosmische web te ontwarren en misschien verklaren hoe onzichtbare donkere materie en exotische donkere energie de structuur en de evolutie van de kosmos beïnvloeden. Euclid zal zich voornamelijk bezighouden met twee kernthema's van ESA's Cosmic Vision programma: Wat zijn de fundamentele natuurkundige wetten van het heelal? en Hoe is het heelal ontstaan en waar is het van gemaakt?
Nadat de Russische Luna 5 ruimtesonde op 9 mei 1965 werd gelanceerd, stort deze op 12 mei 1965 te pletter op het oppervlak van de Maan als gevolg van een technisch probleem. Dit was het tweede Russische ruimtetuig dat het Maanoppervlak bereikte. Luna 5 werd door de Sovjet-Unie ontwikkeld om als eerste ruimtetuig een zachte landing uit te voeren op het oppervlak van de Maan. Na een probleem op 10 mei 1965 begon Luna 5 te spinnen waarna het ruimtetuig te pletter sloeg op het oppervlak van de Maan in het Mare Nubium gebied. Foto: Roscosmos
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerDeze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.