Op de voorgrond het lanceercomplex voor de kleine Vega raket
Foto: ESA / Arianespace

In 1964 werd de lanceerbasis door Frankrijk opgericht en in datzelfde jaar werd de eerste Franse Veronique raket gelanceerd. Nadat de Europese ruimtevaartorganisatie ESA in 1975 werd opgericht werd de lanceerbasis open gesteld voor het lanceren van raketten die door Europa ontwikkeld werden. ESA betaalde de verbouwingen die nodig waren om de Ariane raketten te kunnen lanceren en op 24 december 1979 werd uiteindelijk de eerste Ariane 1 raket gelanceerd vanop het Centre Spatial Guyanais. In totaal heeft het Centre Spatial Guyanais een oppervlakte van 850 vierkante kilometer. De Europese ruimtevaartorganisatie ESA betaalt twee derde van de jaarlijkse kosten van de lanceerbasis. Door zijn afgelegen liggen in Frans-Guyana vlakbij de kust is de lanceerbaan van de raketten over zee waardoor er geen risico's zijn voor de bevolking indien een lancering zou mislukken.

Het Centre Spatial Guyanais beschikt over verschillende lanceercomplexen en gebouwen waarin satellieten en raketten voorbereid worden op hun lancering. De eerste Ariane 1 raket werd eind de jaren '70 van de vorige eeuw gelanceerd vanop het Ensemble de Lancement Ariane 1 (ELA-1) dat vandaag de dag gebruikt wordt voor het lanceren van Vega raketten. Vandaag de dag worden vanop het Ensemble de Lancement Ariane 3 (ELA-3) lanceerplatform de krachtige Ariane 5 raketten gelanceerd en wordt het Ensemble de Lancement Vega (ELV) gebruikt voor het lanceren van de kleinere Vega raketten. Zo brachten vanop het ELA 3 complex al tal Ariane 5 raketten tientallen geostationaire communicatiesatellieten in de ruimte alsook de ATV bevoorradingsmodules voor het internationale ruimtestation ISS. In 2004 begon men aan de bouw van een nieuw lanceercomplex dat zou gebruikt worden voor het lanceren van Russische Sojoez raketten met aan boord commerciële ladingen. In oktober 2011 werd het Ensemble de Lancement Soyouz (ELS) lanceercomplex uiteindelijk voor de eerste maal gebruikt en bracht een Russische Sojoez raket twee Europese navigatiesatellieten in de ruimte. Toen Europa besliste om een vervanger te ontwikkelen voor de Ariane 5 raket begon men in 2015 met de bouw van een gloednieuw lanceercomplex voor de Ariane 6 raketten.

Naast verschillende lanceercomplexen bevinden zich op het Centre Spatial Guyanais nog tal van andere faciliteiten waar raketten worden voorbereid op hun lancering en satellieten een laatste maal gecontroleerd worden alvorens deze de ruimte ingaan. Ten zuiden van de lanceerbasis, niet ver van de stad Kourou, bevindt zich ook het administratieve hart van het complex alsook de Jupiter Control Room dat dienst doet als vluchtleidingscentrum tijdens lanceringen, een golfterrein en een bezoekerscentrum. Rondom het Centre Spatial Guyanais bevindt zich een natuurreservaat waar onder andere zeldzame wezelkatten en tarya's leven. De Franse Gendarmerie Nationale en het Vreemdelingenlegioen zorgen voor beveiliging van de enorme lanceerbasis.

Algemene gegevens Centre Spatial Guyanais

Naam: Centre Spatial Guyanais
Alternatieve naam: Guiana Space Centre / Kourou
Land: Frankrijk (Frans-Guyana)
Eigenaar: ESA / CNES
Hoogte: 2 m
Coördinaten: 05°13'20"N - 52°46'25"W
Start bouw: 1964

embed google map html

Overzicht operationele lanceercomplexen

ELS (Ensemble de Lancement Soyouz): Sojoez-2
ELV (Ensemble de Lancement Vega): Vega
ELA-3 (Ensemble de Lancement Ariane-3): Ariane 5
ELA-4 (Ensemble de Lancement Ariane-4): Ariane 6

Centre Spatial Guyanais
Zicht op het Centre Spatial Guyanais - Foto: Arianespace / ESA

Centre Spatial Guyanais
Lancering van een krachtige Ariane 5 raket - Foto: Arianespace / CNES / ESA

Centre Spatial Guyanais
Een Vega raket staat klaar op het ELV lanceercomplex - Foto: Arianespace / CNES / ESA

Kris Christiaens

K. Christiaens

Medebeheerder & hoofdredacteur van Spacepage.
Oprichter & beheerder van Belgium in Space.
Ruimtevaart & sterrenkunde redacteur.

Dit gebeurde vandaag in 1807

Het gebeurde toen

De Duitse astronoom Heinrich Wilhelm Matthias Olbers ontdekt de planetoïde 4 Vesta. Dit is de op twee na grootste planetoïde in de hoofdring tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter en is tussen de 468 en 530 kilometer in diameter. Haar grootte en haar ongewoon heldere oppervlak maken van Vesta ook de helderste planetoïde. De vorm van Vesta is ongeveer bolvorming en het oppervlak en het oppervlak wordt gekenmerkt door een enorme krater met een diameter van 460 kilometer op de zuidpool. Foto: NASA

Ontdek meer gebeurtenissen

Redacteurs gezocht

Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!

Wordt medewerker

Steun Spacepage

Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.

23%

Sociale netwerken