
In ruimtevaartkringen spreekt men niet van een ruimtewandeling maar van een 'Extra-vehicular activity' (EVA). Deze activiteit vindt plaats in een baan om de Aarde (of daarbuiten) en buiten de ruimtecapsule of een ruimtestation. De handelingen tijdens een EVA zien er meestal zeer vredig uit maar behoren tot de meest avontuurlijke en gevaarlijkste taken die een ruimtevaarder ooit moet uitvoeren aangezien de astronaut of kosmonaut enkel maar een ruimtepak aanheeft dat hem moet beschermen tegen ondermeer alle vijandige stralingen uit de kosmos of de impact van een klein stukje ruimteafval. Desondanks de vele risico's die gepaard gaan met een EVA zijn dee niet meer weg te denken uit de ruimtevaart en hebben ze een zeer belangrijke rol gespeeld in de bouw van het internationale ruimtestation ISS.

Ruimtevaart en ruimte-onderzoek zijn vandaag de dag niet meer weg te denken uit onze maatschappij maar is en blijft een zeer dure onderneming. In de afgelopen decennia werden door verschillende landen miljarden dollars uitgegeven aan zowel onbemande als bemande ruimtevaart. Het overgrote deel van dit geld is afkomstig van de belastingbetaler maar sinds enkele jaren worden sommige ruimtevaartprojecten ook door private ondernemingen gesteund en gefinancierd. In dit artikel wordt een overzicht gegeven van de kostprijs van de belangrijkste ruimtevaartprojecten.

Het lijkt rechtstreeks uit een scenario van een James Bond-film te komen maar helaas is het realiteit. Zo bestaan er vandaag de dag wapens die specifiek werden ontwikkeld om satellieten in de ruimte vernietigen. De oorsprong van dergelijke wapens dateert uit de jaren '50 van de 20ste eeuw toen de Verenigde Staten en de toenmalige Sovjet-Unie hier interesse in toonden om hun superioriteit te bewijzen waarna ook andere landen als China en India dergelijke wapens ontwikkelden. Tot grote verbazing van heel wat wetenschappers en ruimtevaartorganisaties werden ook al enkele van deze wapens effectief gebruikt als test om satellieten in de ruimte te vernietigen. Dit leidde uiteindelijk al tot vele duizenden brokstukken ruimtepuin die ongecontroleerd in een baan om de aarde cirkelen.

Om te kunnen overleven buiten een ruimtestation of ruimtecapsule, hebben astronauten en kosmonauten een Russich Orlan of Amerikaans EMU ruimtepak nodig. Dergelijke pakken zijn zeer complexe, zware en dure kledingstukken die over alles beschikken om een mens in leven te houden en deze in contact te stellen met zijn collega's of vluchtleiding.

Een ruimtestation is een ruimtevaartuig dat zich in een baan om de aarde bevindt en waarin een bemanning gedurende korte of lange tijd kan in verblijven doordat deze met een apart ruimtevaartuig naartoe wordt gebracht. Ruimtestations werden tot op heden altijd al onbemand in de ruimte gebracht en tot op heden bevonden alle ruimtestations zich in een lage baan om de Aarde op een hoogte van maximum 440 kilometer.

De Russische wetenschapper en raketingenieur Konstantin Tsiolkovski bedacht in de 19de eeuw een manier om mensen in de ruimte te krijgen door middel van een toren te bouwen die tot in de ruimte zou reiken. Hij liet zich hiervoor inspireren door het ontwerp van de Eiffeltoren in Parijs en stelde zich een geostationair ruimtekasteel voor dat zich op een hoogte van 35 800 kilometer boven het aardoppervlak zou bevinden.

Een zogenaamde suborbitale ruimtevlucht is een vlucht waarbij een speciaal ontworpen vliegtuig of ruimtetuig de ruimte bereikt maar kort hierna opnieuw terugkeert naar de Aarde. Elk object dat dus een hoogte behaalt van minimum 100 kilometer boven zeeniveau en daarna terugkeert naar de Aarde heeft dus een suborbitale ruimtevlucht gemaakt.

Ruimtevoedsel is vandaag de dag een zeer belangrijk onderdeel geworden in het succes van het overleven aan boord van een ruimtetuig of ruimtestation. Zo kunnen ruimtevaarders pas echt goed leven en werken in de ruimte wanneer ze worden voorzien van het gepaste voedsel. Helaas is eten en drinken in een gewichtloze omgeving niet gemakkelijk aangezien kruimels en druppels water voor onherstelbare schade kunnen zorgen. Gelukkig is er op culinair vlak voor ruimtevaarders de laatste jaren zeer veel veranderd waardoor men nu keuze heeft uit tal van maaltijden die op verschillende manieren kunnen worden opgediend.

Al eeuwen lang droomt de mens er van om de aarde te verlaten en nieuwe werelden te ontdekken. Toch heeft het geduurd tot 1957 eer de mens voor het eerst een object in een baan om onze planeet bracht en tot 1961 eer de mens zelf zijn eerste stapjes zette in 'de ruimte'. Vandaag de dag leven en werken verschillende mensen permanent in een baan om de aarde en is ruimtevaart onmisbaar geworden in onze moderne technologische maatschappij. In dit artikel wordt aan de hand van een uitgebreide tijdlijn een overzicht gegeven van alle belangrijke mijlpalen en verwezenlijkingen uit zowel de bemande alsook de onbemande ruimtevaart.

Twee kleine sondes maken zich los van de Amerikaanse ruimtesonde Deep Space 2 en begeven zich naar het Marsoppervlak. Helaas verloor men tijdens de afdaling naar het Marsoppervlak alle communicatie met de twee sondes. De probes wogen in totaal slechts 3,6 kg en waren bedoeld om als eerste ruimtetuigen ooit onder de oppervlakte van een andere planeet door te dringen. Het onderste deel zou zich 0,6 meter diep in de Marsbodem penetreren en het bovenste deel zou op het oppervlak blijven om data door te sturen naar de Mars Global Surveyor. Foto: NASA
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerDeze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.